πρωτοστήλη

η, Ν

βοτ. στήλη που αποτελείται από έναν κύλινδρο φλοιώματος και από περικύκλιο που περιβάλλουν μια κεντρική περιοχή ξυλώματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. protostele (< πρωτ[ο]-* + στήλη)].